Ons Kragtige Getuienis
Deur Terria / 5 Augustus 2020 / In Sy Krag
Een van die laaste kere wat ek die evangelie gedeel het, het dit nie goed afgeloop nie. Dit was eintlik ‘n ramp!
Twee jong dames het my genader in ‘n Barnes en Noble-boekwinkel terwyl ek opsoek was na ‘n joernaalbybel. Dalk omdat ek in daardie spesifieke afdeling van die winkel was, het hulle gevoel dat dit makliker sou wees om my te nader.
Hulle het my gevra of ek al gehoor het van “God die Moeder” en die beginsels van hulle geloof begin deel. Ek het hulle ongeduldig onderbreek om hulle aansprake te weerlê en die evangelie van Jesus Christus met hulle te deel. Toe ek dit doen, het dinge hittig begin raak. Dit het geëindig in ‘n geskree in die middel van die boekwinkel.
Ek het so sleg gevoel. Ek was skaam. Ek het myself veroordeel.
Hoekom het ek so verdedigend en gefrustreerd geraak met hulle? Hoekom het ek nie die liefde van Christus met hulle gedeel nie? Hoekom was ek nie vinniger om te luister en stadiger om te praat nie? Hoekom het ek nie my getuienis gedeel nie? Het ek selfs onthou om te vra of hulle ware verlossing deur Jesus verlang?
Ek moet eerlik wees, daardie ervaring het my redelik skaam gemaak om die evangelie met vrymoedigheid te deel. Alhoewel hierdie jong dames my genader het, kon ek my net indink hoe dit sal wees as iemand teenoor my reageer op dieselfde manier as wat ek teenoor hulle gereageer het.
God roep ons as gelowiges om mense van Jesus Christus te vertel. Dit is die gelowige se lewensdoel en missie om uit te gaan en die evangelie te deel, maar God stuur ons nooit alleen uit nie. Die Heilige Gees gaan voor ons uit om die weg te baan en leef binne in ons, sodat ons met vrymoedigheid, effektief en nederig kan praat (Handelinge 4:29,31; Handelinge 14:1, Matteus 10:20).
God plaas ons, in sy soewereiniteit, op die regte tyd op die regte plek om te deel met diegene wat Hom nodig het (Deuteronomium 31:8, Psalm 139:3). Al wat ons moet doen, is om binne en buite seisoen bereid te wees om die rede te deel vir die hoop wat binne ons woon (1 Petrus 3:15).
Wanneer ons deel, kan ons die voorbeeld van Paulus in Handelinge 26 volg. Paulus was dapper, maar het sy nederigheid behou toe hy die evangelie gedeel het. Paulus het die evangelie van Jesus Christus gedeel, maar hy het ook sy eie persoonlike getuienis gedeel. Wanneer ons die Heilige Gees toelaat om al ons gesprekke te lei, sal Hy vir ons geleenthede bied om ons geloof te deel (Openbaring 3:8).
In Handelinge 26 het God vir Paulus bonatuurlik in ‘n posisie gestel om sy geloof en getuienis voor koning Agrippa te deel. Eerder as om toe te gee aan vrees, het Paulus gesê dat hy nie net bly was om homself te verdedig nie, maar ook vir die geleentheid om die evangelie met die hoogste koninklike amptenare in daardie tyd te deel.
Dikwels sien ons nie dat God ons waarlik geplant het waar ons is om vrugte te dra vir diegene rondom ons nie (Johannes 15:4-5, 16).
Ek en jy is voedsel vir ons familielede, bure, kollegas en selfs ons sosiale media-aanhangers. Ons moet onsself afvra: ‘Wat voed ons hulle?’
In verse 1-23 deel Paulus die waarheid van die evangelie van Jesus Christus as die enigste weg tot redding en versoening met God. Let op dat Paulus ook sy persoonlike getuienis gedeel het oor hoe hy spesifiek tot redding gekom het.
Ons persoonlike getuienis is belangrik, omdat dit ons unieke verhaal is van hoe God ons lewens verander het. Ons getuienis is eenvoudig: hoe my lewe voor Christus was en hoe dit verander het sedert verlossing. Alhoewel mense oor spesifieke punte in die Bybel kan stry, kan niemand ons persoonlike verhaal van God se wonderwerk in ons lewens weerlê nie.
Let op in verse 24-29 dat Paulus bespot en gespot is. Dit is nie ons taak om iemand te oorreed, te boelie of te laat skuldig voel om Jesus as hul Verlosser aan te neem nie. Al wat ons doen is om met vrymoedigheid en nederigheid te deel, dan laat ons die Heilige Gees toe om die res te doen.
Ek bid gereeld dat God my ‘n geleentheid sal bied om daardie jong vroue weer te ontmoet. Ek sou verskoning vra vir my arrogansie en frustrasie. Dan sou ek nederig en liefdevol deel.
God het my so liefgehad dat Hy sy Seun, Jesus Christus, gestuur het om te sterf om die prys vir my sondes te betaal. Ek was ‘n wegloop-tiener, ‘n slaaf van seksuele sondes en pornografie, vasgevang in alkohol misbruik en pille, wat ‘n roekelose lewe van hopeloosheid, woede en wanhoop geleef het. Toe ek op my ergste was, die dood in die oë gestaar het, het ek tot my sinne gekom en erken dat alles wat ek doen verkeerd was. Ek het God gesmeek om my te help, my te genees en my te red. Ek het in my hart geglo dat Hy kan. Ek het dit destyds nie verstaan nie, maar Jesus het gelewe en aan die regterhand van God gestaan en vir my ingetree. Jesus se dood, begrafnis en opstanding het gemaak dat God sy magtige hand na my uitgesteek en my gered het. Hy het my nuut gemaak. My omstandighede het nie onmiddelik verander nie, maar die een ding wat onmiddelik verander het, was dat ek hoop gehad het. Ek het geliefd gevoel op ‘n manier wat ek nog nooit tevore ervaar het nie. Ek het oorgegee terwyl God my metodies gereinig het, my gebroke hart herstel het, ou wonde genees het, mense uit my lewe verwyder het en my gewys het hoe om vir Hom te leef en soos Hy lief te hê.
Om die Evangelie te deel kan angswekkend wees. Ons kan bespot, afgedank en in die steek gelaat word. Maar ons neem daardie risiko, omdat ons God liefhet. Om God lief te hê, beteken dat ons mense moet liefhê, selfs die nie-geliefdes, onaangenames en díe wat geminag word (Matteus 22:37-39). God belowe om aan ons die krag, die woorde en die genade te gee om dit met uitnemendheid vir Hom te doen (Matteus 7:7-8).
Hoe kan ons vir jou bid wanneer jy die wêreld ingaan om die evangelie en jou getuienis te deel?
Vrede en genade vir jou,
