Ek het ‘n vriendin ontmoet vir middagete in Desember. Voordat ons mekaar in die parkeerterrein gegroet het, het sy vir my ‘n geskenk uit die kattebak van haar motor gegee en my genooi om my Kersgeskenk op ‘n later tydstip oop te maak. Toe ek by die huis kom, het ek versigtig in die gekenksak gekyk en ‘n boek ontdek. Ek het gefrons toe ek na die voorblad kyk. Ek het dieselfde boek op my boekrak gehad.
Sy het die vorige Kersfees vir my dieselfde boek gegee.
Toe ek deur die bladsye blaai, het ek ontdek dat die boek nie nuut is nie, aangesien ‘n deel van hoofstuk een in geel uitgelig is. Blykbaar het sy haar ongewenste kopie “opnuut” aan my geskenk.
Ek het my kop in ongeloof geskud en die diepte van ons vriendskap begin bevraagteken.
‘n Sorgsame geskenk wys vir die ontvanger dat jy hulle hoog ag en die verhouding waardeer. Een jaar het ‘n dierbare vriendin vir my twee porseleinbeelde gegee wat wys hoe twee vroue na mekaar kyk met hande na mekaar uitgestrek in ‘n gesindheid van gebed. Haar geskenk sit op my mantel en herinner my dat ek geliefd is en gewaardeer en ondersteun word.
Die profeet Maleagi was God se mondstuk wat die Hemelse Vader se hart gekommunikeer het oor die onoplettende en sorgelose gesindheid van sy bedorwe kinders, Israel. Die Almagtige het hulle geskep, hulle onderhou en hulle oor en oor vergewe…tog het hulle gefaal om Hom met ware toewyding te eer. In plaas daarvan om God hul beste met eerbiedige toewyding te gee, het hulle metafories tot in die agterkant van hul kas gegryp en ‘n halfgebruikte kers op God se heilige altaar geplaas.
God wil nie ons slordige sekondes hê nie. Sy majesteit eis ons heelhartige aanbidding omdat Hy alleen waardig is.
Dit is vir my maklik om oor die kinders van Israel te lees en my kop in ongeloof te skud, maar die waarheid is dat ek nie altyd uit die bed klim en my dag begin met ‘n hart vol aanbidding nie. Soms fokus ek meer op wat ek nog nie ontvang het nie. Ek vergeet hoeveel genade God al aan my gegee het.
My selfsugtige hart hou soms terug om God ten volle te vertrou, want ek wil hê God moet dinge op my manier doen, en ek word moeg daarvoor om te wag dat Hy my gebede verhoor.
Ek is ongeduldig en gevul met twyfel in plaas daarvan om biddend te wees en sy algenoegsame krag vir hierdie seisoen te soek.
Vergewe my, Here.
Ek wil van voor af begin. Wat van jou?
Wat as ons vandag ons dag begin deur onsself aan hierdie waarhede te herinner:
- Ons getroue God het ons onvoorwaardelik lief en sal ons nooit verlaat nie.
- Ons Hemelse Vader het vir ons die grootste geskenk gegee – Sy Seun, Jesus. Omdat Hy so ongelooflik genadig teenoor ons was, het ons soveel om voor dankbaar te wees elke dag van ons lewe.
- Die God wat sy beste opgeoffer het om ons te red, sal nooit ophou om vir ons te veg nie. Jesus sal alles wat ons verloor het, ten volle herstel op die dag wat Hy terugkeer wanneer ons verlossing volkome is.
Wanneer ons fokus op die goedheid van ons God, kan ons nie anders as om heelhartig te aanbid nie. Ons beste skatte van tyd, talent en diens is deurdagte geskenke wat Hy verdien. Kom ons plaas ons alles op die offeraltaar, want ons Koning is waardig.
