Gevestig op Jesus
Cristin Tippin
Ek het onlangs Matteus 26 gelees. As jy vertroud is met daardie gedeelte, weet jy Jesus het voor Hy gekruisig is, eers ‘n tuin besoek. In daardie tuin het Hy op sy knieë gegaan en God gesmeek om die beker van lyding voor Hom te laat verbygaan. Hy het God gesmeek vir ‘n ander manier om te doen wat Hy moes doen. En nie een keer nie, nie twee keer nie, maar drie keer, het God nie gereageer nie, wat uiteindelik ‘n “nee” was.
Ek en my man reis al die afgelope drie en ‘n half jaar deur ‘n seisoen van onvrugbaarheid. Soos jy jou kan voorstel, het ek God gesmeek en gesmeek en gesmeek vir ‘n kind. Maand na maand na maand was die antwoord “nee.” Om een of ander rede toe ek hierdie verslag lees van Jesus wat ook ‘n “nee” van God ontvang het (nie een keer nie, maar drie keer), het ek gedink, “Ja, Jesus verstaan dit.” Hy weet hoe dit voel om verligting van lyding te vra en om dit geweier te word.
Op een of ander manier bring dit vir my groot hoop. Omdat daar baie kere is wat ek sukkel om “die wedloop wat God voor [my] gestel het, met volharding te hardloop” (Hebreërs 12:1). Eerlikwaar, ek hou nie van hierdie deel van die wedloop nie. Maar, die wete dat Christus ook lyding verduur het en die geloof dat Hy dit gedoen het as gevolg van die “vreugde wat voor Hom gestel is”, gee my hoop dat ek ook hierdie huidige lyding kan verduur deur te glo dat Hy selfs dit ten goede laat meewerk (Romeine 8:28).
Die verskil is dat Jesus ‘n pyn en lyding ervaar het wat baie groter is as enigiets wat ek gevra word om te verduur. As ek die Skrif lees en die lewe van Christus bestudeer, sien ek al hoe meer dat Hebreërs 4:15-16 waar is. Ons dien ‘n God wat in alle opsigte empatie met ons kan hê. Hierdie is veral waar in ons lyding. Waarom sou ons dan nie ons oë vestig op, en selfs vasklou aan, die Een wat dit baie beter verstaan as enigiemand of enigiets anders nie?
Ons kan volhard met die wete dat Christus voor ons uitgegaan het en ook volhard het.
En dit is ons hoop. In hierdie Jesus, die Een wat die beker wat voor Hom verbygegaan het, ontsê is. Die Een wat na die kruis gegaan het en my sonde en jou sonde wat ons eens van God geskei het, aangeneem het. Die Een wat letterlik aan ‘n kruis gehang is met spykers in sy hande en sy voete. Die Een wat in ‘n graf begrawe is. Hierdie Jesus wat uit die graf opgestaan het. Hy het die sonde en die dood oorwin. Hy het ons gebroke verhouding met God herstel sodat ons sonde ons nie meer geskei het nie. In hierdie Jesus het ons verlossing, die vergifnis van ons sonde. En toe het Hy opgevaar na die Hemel. Maar eendag kom hierdie Jesus terug. En weet jy hoekom dit vandag vir ons belangrik is? Want wanneer hierdie Jesus terugkom, sal ons gebroke liggame verlos word. Ons gebroke verhoudings sal verlos word. Ons mislukkings en hartseer en lyding sal verlos word. En daar sal nie meer trane wees nie. Eendag kom Hy terug. En as jy in Christus is, sal jy ten volle genees wees. Hierdie, vriende, is ons hoop vir vandag.
So, kom ons vestig ons oë en ons blik op Jesus, sodat ons die wedloop wat God voor ons gestel het, met volharding kan hardloop (of selfs kruip wanneer ons moet).
