Crystal Stine
Een van my gunsteling dele in die verhaal van Elisabet is die manier waarop liefdevolle vroulike vriendskap uitgebeeld word. Elisabet en Maria was familie en is deur God uitverkies vir ongelooflike take, en hulle loof God saam terwyl hulle mekaar met nederigheid en liefde eer en ondersteun.
Ek lief die manier hoe Lukas dit “goedgedink het om self alles stap vir stap van voor af te ondersoek en die verhaal noukeurig in die regte volgorde neer te skryf.” (Luk 1:3) Hierdie skrywer het elke verslag van Jesus se lewe noukeurig en strategies in die Skrif ingesluit en hierdie verhouding tussen Maria en Elisabet het sy lakmoetstoets geslaag. Matteus begin sy Evangelie gefokus op Jesus se stamboom en ‘n engel van die Here wat verduidelik wat met Josef gebeur het (Matteus 1:1–25). Markus begin sy Evangelie later in die lewe van Johannes die Doper en Jesus, waar Johannes die weg vir die Here voorberei het (Mark 1:1–8). Johannes het ’n soortgelyke begin (Johannes 1:1–18). Slegs Lukas neem tyd om die verhouding tussen die twee vroue wat gekies is om Johannes die Doper en Jesus se moeders te wees, aan te teken.
Elisabet en Sagaria was ‘n onwaarskynlike paartjie om gekies te word as ouers van die man wat die weg sou voorberei vir die koms van Jesus. Hulle was ouer en nooit in staat om kinders te hê nie. Sagaria was ‘n getroue priester, maar nie ‘n noemenswaardige godsdiensleier nie. Maar hulle was “regverdig voor God” (Lukas 1:6). Selfs voor Jesus as ons Verlosser gekom het, het God reeds vir ons gewys dat dit nie is wie ons is, wat ons titels is of hoe belangrik ons is wat saak maak nie; dit gaan oor hoe ons lewens Hom weerspieël.
Elisabet het haar wonderwerk beleef ‘n paar maande voordat Maria swanger sou word met Jesus, wat Elisabet die unieke posisie gegee het om een van die enigste vroue te wees wat moontlik kon verstaan wat aan die gebeur was. Ons sien nie veel van hulle interaksie of hulle tyd saam nie, maar wat ons wel sien is ‘n belangrike voorbeeld van vriendskap wat ons in die praktyk kan toepas. Beide Maria en Elisabet was vroue wat deur God uitverkies en begunstig is. Hulle was getrou en het Hom liefgehad, en het geglo dat Hy die onmoontlike moontlik kon maak. Toe Maria by Elisabet se huis ingekom het, kon Elisabet – nadat sy baie langer gewag het om uiteindelik hierdie wonderwerk te ervaar – ‘n bohaai oor haarself gemaak het. Maar in plaas daarvan, vervul met die Heilige Gees, het Elisabet Maria en die baba wat sy gedra het gevier: “Geseënd is jy onder die vroue en geseënd is die vrug van jou moederskoot! Waaraan het ek dit te danke dat die moeder van my Here na my toe kom? Kyk, net toe die geluid van jou groet in my ore klink, het die kindjie in my van vreugde beweeg. Gelukkig is sy wat glo dat in vervulling sal gaan wat die Here vir haar gesê het!” (Lukas 1:42–45)
In plaas daarvan om haarself in die kollig te plaas, wat redelik sou gewees het as in ag geneem word dat Maria die Verlosser van die wêreld in haar dra, het Maria die fokus teruggekeer na God in lofprysing. Hierdie bloedverwante het in verskillende stadiums van die lewe saamgekom met nederigheid en liefde om mekaar te ondersteun deur ‘n ervaring waarmee niemand anders op aarde kon vereenselwig nie, en God was die sentrale punt in dit alles.
Wie is die vroue in jou lewe wat die werk sien wat God in jou doen, dit verkondig en dit vier? As jy wag op jou onmoontlike, wonderbaarlike antwoord van God, hou moed. God se tydsberekening is perfek en sy weë is beter as ons weë. Glo wat die Here belowe het—niks is vir Hom onmoontlik nie!
Week 2 Uitdaging:
Wie in jou lewe het sterk geloof soos die vroue van wie ons lees? Neem hierdie week tyd en reik uit na haar. Moedig haar aan met jou woorde, hetsy dit geskryf of gesê word en deel hoe haar geloof gehelp het om jou geloof te versterk.
Week 2 Leesplan:
Week 2 Memoriseervers:
