Heelhartige Aanbidding
Katie Schott
My ma was ‘n stil dame; sy was sag en vriendelik en wys. Ek onthou hoe sy tydens my grootword jare altyd hierdie uitdrukking gebruik het: “Dade spreek harder as woorde.” Sy het dit gebruik om my die waarde te leer dat om te wys dat ek iets bedoel, meer outentiek is as om net die woorde te sê en dit dalk nie op te volg of uit te leef nie.
Dit het by my opgekom toe ek die vertellings in die evangelies van Maria van Betanië bestudeer het. Wat sy gedoen het, het meer impak gehad as wat sy gesê het, selfs vir ons vandag. Ons hoor net een keer dat sy gepraat het, naamlik toe sy Jesus na Lasarus se dood teëgekom het. Daar het sy gesê: “Here as U hier was, sou my broer nie gesterf het nie” (Johannes 11:32 ). Maria se woorde het geloof en vertroue uitgespreek, selfs in haar hartseer en verdriet, en dit word ondersteun deur ‘n lewe wat in oorgawe en toewyding aan die Here geleef word.
Wanneer ons die verslag lees van hoe Maria die parfuum op Jesus se voete uitgegooi het, sien ons dat haar aanbidding doelbewus en duur was (Johannes 12:1–11). Sy het geweet sy sou in die teenwoordigheid van Jesus wees wanneer Hy kom vir ete, so sy het voorbereid gekom. Daar is ook ‘n les hier, as ons stilstaan om te oorweeg hoe ons, soms, ons stiltetyd instorm om ‘n woord vir die dag te kry, ons versoeke in gebed voor te lê, en dan gaan ons terug na ons besige lewens. Miskien kom ons selfs by ons kerkdienste aan met harte wat nie bereid is om die lewende God te ontmoet en uit sy Woord te hoor nie.
Maria het iets vir haar aanbidding van Jesus gebring wat kosbaar en opofferend was. Johannes vertel ons dat sy Jesus se voete gesalf het met duur aromatiese olie wat van suiwer nardus gemaak was (Johannes 12:3). Dit sou omtrent ‘n jaar se lone werd gewees het! Toe lees ons dat sy sy voete met haar hare afgedroog het. Hierdie optrede sou baie onvanpas gewees het in die kultuur van daardie tyd, maar Maria het nie omgegee vir ander se opinies van haar of hoe hulle haar kan oordeel of kritiseer nie. Sy het geleef om Jesus heelhartig lief te hê en het haar alles voor Hom uitgestort.
Maria se aanbidding is ook aangevuur deur dankbaarheid vir die wonderlike, wonderbaarlike ding wat Jesus so pas gedoen het: Hy het haar broer Lasarus uit die dood opgewek! Dankbaarheid en lof is ‘n natuurlike reaksie op hierdie ongelooflike antwoord op haar hartskreet, terwyl sy slegs dae tevore gevul was met hartseer en verdriet.
Wat doen ons dan wanneer ons gebede nie beantwoord word soos ons gehoop het nie, wanneer die genesing nie kom nie, of wanneer dit lyk of Jesus nie opdaag nie? Is Hy enigsins minder waardig vir ons aanbidding? Nee, natuurlik nie. Dit is nie maklik nie, dit kom dalk nie vanself nie, maar wanneer ons ons harte uitstort in ware, rou, eerlike wanhoop en teleurstelling, word dit ‘n lofoffer aan die Een wat alles vir ons gegee het. En daar, in ons gebrokenheid, ontmoet Jesus ons en giet die genesende balsem van sy teenwoordigheid en vrede uit, en gee sy pragtige dogter die goddelike uitruiling van “’n kroon van skoonheid vir as, die olie van vreugde in plaas van rou en ‘n kleed van lof in plaas van ’n gees van wanhoop” (Jesaja 61:3)
Maria se daad van aanbidding het meer gesimboliseer as wat sy ooit op daardie oomblik besef het, aangesien sy Jesus gesalf het “vir die dag van my begrafnis” (Johannes 12:7), soos Jesus aan Judas, wat teen Maria se uitspattige optrede geprotesteer het, verduidelik het. Min het hulle geweet dat wat daardie einste week voorgelê het, sou lei tot die hoogste daad van opoffering en onderwerping, aangesien Jesus se lewe aan die kruis uitgestort is as gevolg van sy groot liefde vir jou en my.
Kom ons staan saam hier stil, vir ‘n oomblik, aan die voet van die kruis.
Gebuig in aanbidding en ontsag, ontvang sy vergifnis en reiniging, laat toe dat sy onvoorwaardelike, buitensporige liefde ons siele oorstroom en ons herinner dat ons Syne is. Gekies. Gered. Verlos. Herstel.
Mag ons soos Maria die beter deel kies en die teenwoordigheid van Jesus in ons lewens meer en meer najaag.
“Omdat julle kinders van God is en Hy julle liefhet, moet julle sy voorbeeld volg. Lewe in liefde, soos Christus ons ook liefgehad en om ons ontwil sy lewe as ‘n offergawe gegee het, ja, ‘n offer wat vir God aanneemlik was.” Efesiërs 5:1–2
