Katie Shott
“Jesus min my, salig lot, ek weet dit uit die Woord van God…”
As kind is my vroegste herinneringe aan die Sondagskool hierdie lieflike, eenvoudige liedjie wat ons geleer het. Eenvoudig en tog diepsinnig. ‘n Onwrikbare, onveranderlike, grondliggende waarheid waaraan ek steeds herinner moet word, veral wanneer die lewe moeilik raak.
Ons loop gevaar om, wanneer ons deur beproewinge gaan, of deurlopend moeilike situasies hanteer, ons God sien deur die lens van daardie omstandighede en dan bevraagteken ons waar Hy is of wat Hy doen.
In plaas daarvan moet ons ons daartoe verbind om die perspektief van die waarheid te kies van wat ons weet van ons goeie, liefdevolle, getroue, belofte-houdende God. Ons moet vashou aan sy Woord as ons anker, sodat ons deur die storms van die lewe kan gaan sonder dat ons geloof skipbreuk ly of sonder dat dit ons heeltemal verlate laat voel.
Die praktyk om te treur, om ons diepste hartseer, verlange, twyfel of vrese eerlik teenoor ons hemelse Vader te bely, is beide nuttig en skriftuurlik. Dit kan ook ‘n kanaal wees waardeur God Homself deur sy Gees meer aan ons openbaar; sodoende word ons geloof versterk, ons vertroue verdiep en gee dit ons skatte in die duisternis wat ons kan help om te volhard.
Onlangs, tydens ‘n getuienis-aand by die kerk, het ‘n lewenslange vriendin dapper haar verhaal gedeel van hoe sy die afgelope tien jaar drie verskillende soorte kanker moes hanteer, en al die behandelings, operasies, terapieë en newe-effekte wat deel was van hierdie verskriklike siekte. Sy het gedeel hoe iemand haar gevra het of sy iets nuuts omtrent God geleer het deur alles wat sy gewedervaar het. Sy het gesê dat dit meer was asof alles wat sy vir jare in haar geloofsreis geken het, vir haar spesifiek waar geword het. Die een ding waarvan sy die meeste seker was, meer as ooit tevore, deur dit alles, was hoe lief God haar werklik gehad het.
Ek was so ontroerd! Dit was nie wat ek verwag het om te hoor nie.
Dit kan ons natuurlike, menslike reaksie wees dat wanneer siekte of beproewinge oor ons pad kom, ons God en sy goedheid bevraagteken. Ons twyfel aan sy liefde, omdat ons dit nie voel nie en ons kan nie verstaan hoekom ons huidige omstandighede so ongelooflik moeilik is om te verduur nie. Tog is my dierbare vriendin ‘n voorbeeld van God se heerlikheid, om Hom te vertrou deur alles wat sy deurgemaak het, vas te klou aan die hoop wat sy in Christus het en te weet dat niks, absoluut niks haar ooit kan skei van God se onveranderlike, onvoorwaardelike, onfeilbare, onverdiende liefde vir haar deur Christus Jesus, haar Here nie.
En so, terwyl ons hierdie week ons gedeelte in Romeine 8 oordink het en terwyl ons vandag op ons SOAP-verse (38,39) fokus, kom ons verklaar saam met die apostel Paulus dat ons seker is van, oortuig is dat niks ons gaan skei van God se liefde vir ons in Jesus nie.
Dit is die ewige liefde van Jesus waarop ons altyd kan staatmaak, beide nou en vir ewig! Maar, hoe kan ons dit regtig weet? Ons kyk na die kruis en ons sien die Een wat straf en lyding verduur het bo wat ons nooit eers kon dink nie, en ons herinner onsself daaraan dat Jesus aan die kruis van sy Vader geskei was, sodat ons nooit, ooit sal wees nie.
Paulus sê nie dat lyding of swaarkry niks is nie – dit is nie vir ons hier ‘n ‘grinnik en verdra’ tipe boodskap nie. Nee, dit is met die beeld van ‘n stryd wat Hy ons verseker ons het totale, oorweldigende oorwinning deur ons oorwinnende Verlosser.
Wanneer Paulus ons verseker dat hy oortuig is van oorwinning in al hierdie dinge, (nie ten spyte van, of nadat dit verby is nie), weet ons dat sy boodskap eg is, omdat hy baie verskillende beproewinge en ontberinge ervaar het, so ook die volgehoue krag van die Een wat hom deurgebring het. So kan God ons gebruik om ander te bemoedig terwyl ons ons verhaal van lyding deel en getuig van hoe God met ons is in dit alles.
Die apostel Paulus gee ‘n redelike omvattende lys van al die dinge wat nooit tussen ons en God se liefde sal staan nie. Hy dek dood, lewe, geestelike opposisie, enige kragte, hoogte of diepte, wat ook al teenwoordig is of wat kom, en net vir ingeval daar ‘n situasie kan wees wat nie hier genoem word nie, wat Paulus gemis het, voeg hy by “of enigiets anders in die hele skepping” (Romeine 8:39). Dit dek dit alles! Niks in hierdie wêreld kan ons beroof van die verlossende, ondersteunende liefde van Christus nie. Waarheid moet die rots en vaste fondament wees vir ons mede broers en susters wat regoor die wêreld uiterste vervolging, gevangenisstraf, selfs die dood in die gesig staar, omdat hulle Jesus volg.
Corrie Ten Boom (wat die gruwels van ‘n Nazi-konsentrasiekamp beleef het) was ‘n wonderlike voorbeeld van ‘n lewe van geloof en vertroue. Ek onthou altyd die bemoediging van hierdie waarheid wat sy in die boek The Hiding Place gedeel het: “Daar is geen put dieper as God se liefde nie.”
My vriendin, in watter put is jy op hierdie oomblik? Het jy die tere herinnering nodig dat Jesus jou liefhet en dat niks jou ooit van Hom sal skei nie? Onthou, die Een wat jou liefhet, is die Een wat Homself vir jou gegee het, en deur sy opstanding het Hy oorwinning oor sonde, die dood en die hel vir jou behaal. Saam met Hom en deur Hom, het jy volkome oorwinning oor wat jy ook al teëkom (Romeine 8:37).
En so, geliefdes, hoe sal ons dan reageer op hierdie groot waarheid van God se onbreekbare liefde wat ons saam opnuut oorweeg het? Kom ons bid dat ons sal groei in en versterk word deur hierdie liefde, dat ons by Paulus aansluit deur sy gebed vir die Efesiërs te gebruik:
“Ek bid dat Hy deur sy Gees uit die rykdom van sy heerlikheid aan julle die krag sal gee om innerlik sterk te word, dat Christus deur die geloof in julle harte sal woon en dat julle in die liefde gewortel en gegrondves sal wees. Mag julle in staat wees om saam met al die gelowiges te begryp hoe wyd en ver en hoog en diep die liefde van Christus strek. Mag julle sy liefde ken, liefde wat ons verstand te bowe gaan, en mag julle heeltemal vervul word met die volheid van God.” (Efesiërs 3:16–19).
JESUS MIN MY, SALIG LOT, DIT WEET EK.
