Ons kom by die derde dag van God se wonderlike skeppingswerk. Die wêreld was nog nie gereed vir die mensdom om daarin te leef nie. Daar was lug en daar was lig, maar daar was geen droë grond nie. Daarom het God die water beveel om op een plek bymekaar te kom en dit het sy stem gehoorsaam.
U wat die aarde stewig gevestig het,
sodat dit nooit sal wankel nie.
Die groot waters het die aarde soos ‘n kleed oordek,
die waters het bo-oor die berge gestaan.
Maar toe U die waters aanspreek, het hulle gevlug,
voor die krag van u stem het hulle die wyk geneem.
Hulle het oor die berge gespoel
en in die laagtes weggevloei
na die plek toe wat U vir hulle bestem het.
U het ‘n grens gestel waaroor hulle nie mag gaan nie:
hulle mag die aarde nie weer oordek nie. – Psalm 104:5-9
God het grense vir daardie waters gestel sodat dit sou bly waar Hy dit geplaas het. Hy het die seë, mere, riviere, damme en oseane gemaak. Elke watermassa was ongestoord omdat daar nog niks in hulle gewoon het nie. God was noukeurig besig om alles voor te berei vir sy meesterlike skepping, die mens.
Soms dink ek dat die enigste aarde wat bestaan het, die tuin van Eden was, maar toe God die aarde gevorm het, het Hy al die kontinente en lande gemaak, die woestyne en die woude, die moerasse en die berge. Hy het die aarde gevul met skatte, soos goud, silwer, robyne, saffiere, smaragde en diamante. Alles is gemaak vir die mensdom om te ontdek.
Toe het God plantegroei by hierdie aarde gevoeg. Hy het die aarde met verskillende skakerings groen ingekleur deur gras, bosse en bome. Hy het spatsels kleur bygevoeg deur middel van plante en blomme.
God het nie net kleur aan sy aarde gegee vir skoonheid nie, Hy het dit ook bruikbaar gemaak. Hierdie aarde sou die wesens wat Hy daar sou plaas en die mense wat dit hul tuiste sou noem, voed. God is vrygewig: Hy het nie een nie, maar honderde vrugte en groente gemaak vir sy skepsels om te vind, te eet en te geniet.
Aan die einde van hierdie derde dag was daar nog geen diere of mense nie. Die enigste geluide sou die golwe wees wat teen die oewer spat en die wind wat deur die bome waai. Alhoewel daar geen stemme van lofprysing was nie, was daar lofprysing wat gekom het deur die skepping wat God gemaak het.
Die hemele moet bly wees
en die aarde moet juig,
die see en alles daarin moet druis,
die veld en alles daarop moet jubel,
al die bome in die bos moet hulle verheug
– Psalm 96:11-12
Verwonder jou aan die skoonheid wat in die natuur voorkom. Laat dit jou oë na die hemel toe opslaan en prys die Een wat alles gemaak het. God het gesien dat dit goed was. Hy het dit gemaak en Hy was lief daarvoor. Dit het aand geword en dit het môre geword. Dit was die derde dag.
Kyk na Jesus,
