Oor die guns van mense soek en die evangelie … Waar land jy

deur WhitneyD | Sep 9, 2015 | Galasiërs, LGG Bybelstudies

Man, praat van spanning.

Vir ‘n meisie wat sou verkies om elke bespreking met ‘n groep drukkie en die frase, ” Hey, kan ons nie almal net oor die weg kom nie?, ” te eindig is hierdie eerste week in Galasiërs ‘n goeie herinnering dat soms is die oplossing van die lewe se heftige verskille nie so maaklik is nie.

God homself weet dat ek baie kere konfrontasie in my lewe vermy het. Stemme verhef en spanning bou en ek word al kriewelrig en sweet en begin soek na ‘n uitweg. Julle almal kan aangaan terwyl ek ‘n pastei gaan bak as’n opoffering om te help om die vrede te herstel. Maar hierdie verskil waarna Paulus ons toe nooi? Is nie een van daardie waar ons net ons koppe kan draai en weg kyk nie.

Daar is net een evangelie

“Dit verbaas my dat julle so gou van God wat julle deur die genade van Christus geroep het, afvallig word en ‘n ander evangelie aanneem. Daar is geen ander evangelie nie! Tog is daar mense wat die evangelie van Christus probeer verdraai, en dit is hulle wat vir julle in verwarring bring.”

Ek het net laasweek my tienerseun eenkant toe getrek om te praat oor potensieel die grootste bedreiging waarteen hulle in hul leeftyd sal veg:

Die wêreld se ontkenning van absolute waarheid.

Om ruimte toe te laat vir die hele mensdom om hul eie weg te vind, op ‘n pad wat r blyk vir hulle geskik te lyk. A ” jy doen wat vir jou reg is, en ek sal doen wat vir my reg is ” geestelik, so om niemand aanstoot te gee – oor enige onderwerp – ooit .

Om te soek “wat reg is in ons eie oë” mag dalk werk op dinge soos haarkleur, loopbaankeuses, en ‘n moeë ma se gewysigde weergawe van Monopoly reëls, maar dit werk beslis nie wanneer dit by die evangelie kom.

Paulus herinner ons dat daar is maar net een evangelie: die evangelie van genade alleen, deur die geloof alleen, in Christus alleen (Efesiërs 2: 8-9). Om by te voeg of af te trek aan hierdie absolute waarheid is om God te ontken van die heerlikheid wat hy verskuldig is en is ware verwoesting aan enigiemand wat dink dat redding is afhanklik van die mens se strewe (Gal 1:9).

Christene, jy kan nie weg loop van hierdie een nie, maak nie saak hoe ongemaklik dinge raak nie. Dit is nie Jesus plus iets anders nie. Dit is Christus alleen …

Daar is een uiterste gesag …

“Klink dit nou asof ek die guns van mense soek, of soek ek die guns van God? Probeer ek by mense in die guns kom? As ek nog steeds die guns van mense soek, sou ek geen dienaar van Christus wees nie”.

Hierdie groot seuns van my laat my nog toe om hulle toe te maak in die nag, en ek het myself beloewe dat ek sal vashou aan hierdie klein ritueel vir so lank as hulle my sal toelaat. My beste tiener advies? Bied aan om hulle rug te krap soos jy hulle toemaak, en dit waarborg ek jou hulle sal jou alle soorte dinge vertel wat jy graag wou gehoor het..

Dit het een dag by die skool se middagete tafel gebeur – die oomblik tydens ‘n God – bespreking toe my seun geweet het hy moes gepraat het oor dit wat hy in glo … maar hy was bang en hy het dit nie gedoen nie. Soos hy met my gedeel het wat daardie dag gebeur het, het ek die bekende spanning wat ek soveel kere voorheen ervaar het erken: aan die een kant, sou daar verligting wees en ‘n sterk gevoel van bevrediging om gehoorsaam te wees om op te staan vir sy geloof. Aan die ander kant, kon hy nie die ontmoedigend, vrot gevoel ignoreer, wat kom wanneer jy besef dat jy jouself dalk net vervreem het van die hele ” middagete tafel” aan die einde van ‘n vet, onwrikbare sin. Ugh .

Ek is ‘n herstelende soekende guns mens.

Daar, ek het dit gesê. Enigiemand anders wat hul hande wil hoog oplig?

Ons wil aansluit en betrokke raak en wil gemeenskaplikheid onder ons eweknie vind. En wanneer dit toegepas word met opsetlikheid en beperkings, is dit eintlik nie noodwendig ‘n slegte ding nie.

Maar wanneer guns soek met man, guns met God soek, troef, het ons ‘n ernstige probleem op ons hande.

As jy in die skrif soek, het Paulus tye gehad wanneer hy eintlik verblydend mense na gejaag het. In Korintiërs sê hy, Moenie aanstoot gee nie, nie aan Jode of aan Grieke of aan die gemeente van God nie. Maak soos ek: ek probeer om almal in alles tegemoet te kom. Ek soek nie my eie belang nie maar dié van baie ander, sodat hulle gered kan word” (1 Kor 10:32-33) .

Maar in vandag se verse, hardloop hy duidelik weg om mense te behaag om ‘n dienaar van Christus te wees (Gal 1:10). So wat is dit? Verskillende omstandighede roep verskillende strategiese keuses. Een ding is duidelik: In beide gevalle, het Paulus in ‘n manier gelewe wat God behaag het deur die verhef van die vooruitgang van die evangelie.

Uiteindelik, leef ek en jy vir ‘n gehoor van Een. God is ons uiteindelike gesag en die evangelie is ons primêre boodskap .

Sal ons die een en enigste evangelie praat in ‘n poging om die Een wat gesterf het om ons siele te red, te vergroot? Of sal ons absolute waarheid terughou, bukkend onder die druk om mens se guns te soek oor God se guns te soek?

Daar is ‘n verlore wêreld wat die evangelie nodig het. Wat sal hulle in my sien ?

By sy Voete,

* Kom ons praat : Wat hou julle terug van die verklaar van die EEN evangelie aan dié by jou middag ete tafel. Of word jy vasgehou om mense se guns te soek tot nadeel van die evangelie?