‘n Reaksie Gegrond op ‘n Afgesonderde Lewe

‘n Reaksie Gegrond op ‘n Afgesonderde Lewe

Lyli Dunbar

Ek het so stil as moontlik in die kamer gesit. Ek het nie durf praat nie, want ek kon nie my tong vertrou nie. Ek het in die kamer gesit met iemand wat my hulp nodig gehad het, en ek het opgedaag om met goeie bedoelings te dien. Maar my vrygewigheid is nie vriendelik ontvang nie. In plaas daarvan het hierdie gebroke persoon my met harde woorde geslaan wat my siel deurboor en my verdoem het met veroordeling. So, ek het stil gesit en bid.

Die volgende dag het ek die ervaring saam met ‘n vriend “herleef”, en sy het gesê sy sou die kamer verlaat het en die ontstelde siel met rus gelaat het. Dit was presies wat my moeë hart wou doen, maar ek het nie. Ek kon nie weggaan nie. Lank gelede het ek besluit ek gaan nie aanhou om hierdie persoon lief te hê nie weens hul karakter of optrede. In die lig van hoe Jesus sy lewe neergelê het en ‘n sondaar soos ek liefgehad het, sal ek aanhou liefhê. My liefde moet ‘n onvoorwaardelike keuse van my wil wees wat nie afhang van hoe ek behandel word nie.

Om ander lief te hê soos Jesus ons liefhet, onderskei ons van die wêreld. Die wêreld sal vir jou sê om jouself af te sluit vir diegene wat nie maklik is om lief te hê nie. Maar, as ek en jy nie opdaag en die liefde van God aan ‘n verlore siel openbaar nie, hoe sal diegene wat in slawerny is aan sonde en dood ooit die genade en goedhartigheid van Jesus sien? Ek kan nie van ‘n gebroke mens verwag om te weet hoe om lief te hê nie, want sonde het hulle vergiftig. Ek kan hulle net wys na die Verlosser wie se liefde hulle kan bevry.

Dus, in plaas daarvan om veroordeling oor my geliefde uit te spuug, het ek stil gesit en gebid dat Jesus my moet help. Op my eie weet ek ek kan nie aanhou om hierdie gebroke persoon lief te hê nie. Maar Jesus het nooit gesê ek moet ander liefhê sonder sy hulp nie. Ek kan Hom vra om die vleeslike klere van woede, wrok en bitterheid van my af te gooi en dit te vervang met sy barmhartigheid, vriendelikheid, sagmoedigheid, nederigheid en geduld. Ek kan peins oor hoe Hy soveel teenstand verduur het van diegene wat Hy probeer red het, terwyl Hy volhard het na die kruis. Hy het vir sy beskuldigers gesterf en nooit opgegee op hulle nie, want Hy het geweet wat op die spel was. Hy was in ‘n stryd tussen lewe en dood.

Ek ook. Ek baklei nie met ‘n kwaad en moeilike persoon nie. Ek veg vir ‘n verlore siel om vrygemaak te word van sonde. Dus, in plaas daarvan om vas te hou aan my eiegeregtige verontwaardiging oor hoe ek mishandel is, sal ek drie bewustelike keuses maak om te vergewe en met God saam te werk om hulle verlossing te sien:

  1. Ek sal my oortreder aan God oorgee en besef dat ons almal sondaars is wat vergifnis nodig het. Ek sal erken dat ons almal op gelyke grond aan die voet van die kruis staan.
  2. Ek sal myself herinner hoeveel God my vergewe het, en ek sal ophou rekord hou van hoe ander my seergemaak het. Ek sal nie lewe om met bitterheid na die verlede terug te kyk nie.
  3. Ek sal nie die vyand ‘n vastrapplek gee deur na te dink oor hoe verskriklik iemand opgetree het en vir ander daaroor te vertel nie. In plaas daarvan sal ek na gebed keer en God vra om hulle te seën met sy redding en vrede.

Niemand het gesê dat ‘n afgesonderde lewe eenvoudig en ongekompliseerd sou wees nie. Die keuse om lief te hê en te vergewe het niks te doen met hoe mense ons behandel nie. Ons het God se genade verniet ontvang. Jesus het ons skuld kwytgeskeld, en ons het die voorreg om sy vergifnis aan ander uit te reik. Ons kan nie beheer hoe mense op God se vrygewigheid sal reageer nie, maar ons kan aanhou om op te daag en vir sy verlossing te bid.

 

 

Lyli

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Verwante Bybelstudie

Word in Kennis Gestel Wanneer Nuwe Blogs Verskyn

Mees Onlangse Blogs